Yasayan Yoga

Oldum olası vazgeçemediğim, küçüklüğümden beri çok sevdiğim ve hep yakınında olmak istediğim iki şey... Atlar ve deniz!Hatırlıyorum da daha 4-5 yaşımdayken anneme tuttururdum bana bir at alalım ben ona evde bakarım, yatağımda beraber uyuruz, yemeğimi bile paylaşırım diye..Bu tutturuklarım annemlerde başağrısı yapmaya başlayınca beni dedemin eline vermişlerdi..O da beni yarış atlarına götürmüştü(kendısı hep oynardı..)Ben dev gıbı atların ahırına girince öyle korkmuştum ki bir anda dilim tutuldu ve tutturmayı kestim..vazgeçtim...Taaa ki... Birkaç yıl önce yeniden bu tutkumla yüzleşene kadar..Kardeşimle beraber ata binmeye başladık çok da keyifli giderken o attan düştü ve ciddi şekilde bileğini kırdı...Ve tekrar bir ara girdi..Çok uzun zamandır atlardan yine uzağım... İkincisine gelince çok şanslı bir çocukluk geçirdim ben deniz kenarında büyüdüm diyebilirim..bütün gün sudan çıkmaz yaz sonlarında zenci kıvamında dönerdim hep kışlık eve..Ama şimdilerde pek mümkün olmuyor..zaman kı...

Bir melek geldi kondu omzuma.. Karlı gecelerime sıcacık bir nefes... Önce korktum, şeytanda bir melekti ve bende onlardan çok vardı.. Bir rüzgar diledim, kendimden başka herşey uçsun,savrulsun diye.. Uzaktan uzaktan baktım, uçup gider yoluna elbet dedim.. Yine de gitmedi, bekledi beni, orda... sıkılmadan, yorulmadan. Elimi uzattım nihayet, kollarım ağırlaşmış, omuzlarımdan kalbime uzanan bir buz dağı, kaskatı... Sonra ılık ılık bir his içerden dışarıya taştı, taştı, taştıkça çözüldüm.. Çözüldükçe koyverdim akışa...aşka... Sen hep burda kal melek!

Yoganın bana neler kattığını düşünüyorum da... Saymakla bitmez sanırım...Bir kere çok büyük bir özgüven, kaynağını başkalarından almayan, nasıl göründüğünle değil nasıl yaşamayı seçtiğinle ilgili! Bizzat kendin karar verebilmekle ilgili! Dün taze başladığım yepyeni bir ders beni öyle etkiledi ki! Derse gittiğimde bi baktım öğrencilerim yabancı!nasıl yani oldum önce ingilizce mi ders yapacağım..daha önce hiç olmadı bu...Benım ilk dilim fransızca..dolayısıyla ıngılızce benım ıçim hep arkadan geldi...Üvey evlat oldu:) Sonra bir baktım çok sevdiğim yogada ilerleyebilmek için çok ama çok gerekli ve birşeyler yapmalıyım...Başladım ingilizce yoga kitapları getirtmeye..Dvdler izlemeye...Sıra geldı hindistana ve sonrasında shiva ile çalışabilmek için amerika yolculuğuna..Kalk kızım dedım kursa gidiyorsun ve açılıyorsun!Hem de hemen!Amerika'ya gittiğimde artık herşeyi anlayacak durumdaydım ama konuşmak için özgüvenimin açılması o kadar kolay olmadı ilk başta..Ama motıvasyonum büyüktü...amacı...

Kendinizi hiç çaresiz hissettiniz mi? Gerçekten çaresiz? Çıkış yok gibi... Bitti herşeyin sonu gibi... Bu bana pek sık olmaz kendı çapımda güçlüyümdür...inançlıyımdır...Ama işte bazen oluyor... Sebebi önemli diil yani yazamayacağım kadar kötü...İşte ben böyle hissederken çaresiz ve üzgün..tam anlamıyla dipte...dostlar da yetmeyince kendi kendime kaldığımda..(eh napsın onlarda 7-24 yanımda olamazlar ya..yazık)aklıma benım dünyalar tatlısı hocam geldi...Sesi kalbimde..enerji fışkıran masmavı delici gözleri gözümün önünde... Dedim ki içimden "Shiva, şu an benım yerimde olsan sen ne yapardın ? Oturup kendını harap edip,bitti mi derdin..yoksa bir yol bulur muydun mutlaka?" Birlikte geçirdiğimiz o çok kıymetli derslerden birini anımsadım...günlerce süren 9 saatlik yogalardan sonra kaslarım esnek ve açık olması gerekırken tam tersı kaskatıydı...Bacaklarımın arkası kısalmış gibi...en basıt asanalar bile eziyet olmuş...vücut tepki veriyor adeta yeter mehveş yeterrr!Ama zihnim rahat..o...

Dostlarım tahmınımden azmış ne yazar, öz olsunlar! Saf olduğumu söylerler hep kızardım, sanırım haklılar...artık daha akıllı olma zamanı! Koca bır sayfa hiç kapamadığım kapatamadığım bugün kapandı.. Oyle huzurluyum kı...Özgürleştim ondan...kendımden...kuş gibiyim hafıfım... Benı bekleyen bır sınav daha var sımdılerde...cok kotu birileri birşeyler yapmaya çalışıyor..aklım ermedı...ama ustesınden geleceğım...onların içine iyilik diliyorum sadece...iyilik gelsin de uzak dursunlar...kendı işlerine dalsınlar benı rahat bıraksınlar...Kımse için kötü düşünmek fayda vermyor insana...kin, nefret aynı tarz enerjılerı bıze gerı yansıtır sadece...İşte bu yüzden benı çok ama çok üzen tanımadığım bu insanlar her ne yapmaya çalıştıysa allahım yardım et bana içlerine iyilik ver! Hayatımdan uzak olsunlar! Ki gerçek dostlar zaten benımle! İçimi dökmeye ihtiyacım vardı yazdım...Bır de düşüncelerimi somutlaştırmaya....Daha fazlasını anlatmak istemıyorum...Rahatladım...İyiyim... Dedim ya 21 hazıran 2009 bu...

The radıance sutras/The vijnana bhairava tantra'dan minik sevdiğim bir alıntı... The breath flows in and just as it turns To flow out, there is a flash of pure joy- LİFE İS RENEWED. Awaken into that. As the breath is released and flows out, There is a pulse as it turns to flow in. In that turn, YOU ARE EMPTY. Enter that emptiness as the source of all life.

Evıme dondum...Bırkac hafta da ınsan evını bu kadar ozler mı yahu? Ustelık de bu kadar dolu dolu gecen gunlere rağmen...Olabılıyor demek kı..soooole sıcacık dusumu alıp, odamda uzanmayı ne kadar da ozlemısım...annemle türk kahvesı içip fallaşmayı hehe... Bu benım Amerıka'ya ılk gidişimdi... Tek kelimeyle bayıldım... Kafamı kaşıyacak vakıt bulamadığım 2 dakka oturamadığım bır yolculuk.... Sonunda yorgunluktan egzama olmuşum yahu:(neyse bu da gecer...değdı doğrusu... Once Newyork'ta Yoga Journal'ın Conference'ına katıldık ...Kım mı ben Hıkmet, annişi, Munevver abla, İpek ve Neslış:) Allahım dunyanın en muthıs hocaları bır mekanda...kımle ıstersen çalışabılıyorsun...secmek oyle zor oldu kı...Sharon ve Davıd'le Jıvamuktı çalışmak...MCM yogı eşliğinde Hınt destanlarını, yoga sutraları Rap_Kırtan duzenlemerıyle dınlemek ve tabı cosup dans etmek...(bu arada kendısı emsalı gorulmemıs bır yakısıklı:)...Rodney Lee ıle twıstlerın ve kök çakranın köklerıne ınmek...Davıd Swens...