Yasayan Yoga

Geçen çarşamba her hafta olduğu gibi tatlılar tatlısı çocuklarımın yanına gitmek üzere (yoga-mini dersi vermek için) yola koyuldum... Erenköy'den Üsküdar'a yani. Yolda etrafıma bakınırken düşünmeye başladım... Bu hafta çocuklarıma farklı olarak ne yaptırsam diye? Genellikle önceden bır program hazırlamayı sevmem en azından çocuklarla çalışırken spontan olmayı seviyorum. Hem zaten onlarda öyleler, bi hafta çok sakinken diğer hafta sakinlik perilerini evde unutmuş olabiliyorlar:) Yani siz bir program hazırlasanız da uygulamak mümkün olmayabilir... Zaten Yoga anla bir ve bütün olabilmek, o anın gereğini yaşayıp bununla mutlu olmak değil mi? Herneyse ne diyodum ben? Hıh farklı diyodum... Aklıma birden çok basit ama cici bir fikir geldi! Dersin sonunda benim 4 yaşındaki minik yogi ve yoginilerim dizlerinin üzerinde oturdu ve hepsi kendi yaratacağı ve kendi isim vereceği bir yoga duruşu hayal etti... "Beeen kuzuuuuu", "Beeeeen kuyrukkkk" söylemleri içinde bi hey...

Oldukça heyecan verici! Blogumun ilk yazısı bu ve kalbım küt küt! Yok yok sebebi bu diil! Sebebi henüz belli de diil:) Ama yakında çıkar ortaya... Dünden beri içimde bir kıpırtı var. Kalbim kelebek olup uçmak istiyor bi yerlere... Nereye uçacağını bilmediğinden olsa gerek bir anda sakinleşip geri dönüyor kıpırdandığı yere... Ama her defasında biraz daha yerine sığmayarak! Sanki aşık olduğum zamanlardaki gibi bir his bu. Sanırım aşk çok yakında! Delirdi mi bu kız şimdi ortada fol yoksa aşk nasıl olur demeyin! Var... Ben hissediyorum çünkü artık hazırım! Dibine kadar yanlız hissettikten ve kendimle kalmayı sevmeyi başardıktan sonra işte şimdi gerçekten hazırım ve biliyorum ki bir yerlerde de biri benim için hazır!:) Tıpkı ortak bilinç ilkesinde olduğu gibi! Nasıl mı? Kuantum Düşünce Tekniği adlı bir kitapta okumuştum bunu, diyordu ki tüm insanların her an iletişim halinde olduğu ortak bir alan vardır. İşte biz buna ortak bilinç diyoruz. Hani telefon çalar ve aslında az önce arayan kişiyi...