Bıraktım...
Bugün güçlü olmayı beni buna itenlere bıraktım... Bugün zayıf ve çaresiz hissetmenin tadını çıkardım... Uzun zamandan beri ilk kez. Bugün en güçlü olmayan ama en huzurlu halimle... Kendimle barıştım...
Kayıtlar
Kader saatim...
Bu sabah uyandığımda canım sıkkın, yüzüm neşesiz, kalbim soğuktu biraz... Once hafif bir kahvaltı yaptım hafif ama keyifli ,anneyle yapılan bir pazar kahvaltısı .. Baktm hala yeterınce ben ben değilim... Serdim matımı yere... Kafamda binbir düşünce... Ayaklar paralel, beden gevşek ve rahat, omuzlar rahat... Olmuyor kafamda aynı anda iki ses konuşuyor içimdeki hoca ve öğrenci aynı anda bır seyler soyluyor... Gözlerimi açtım karşıdaki aynadan kendime baktım... ne ayaklar paralel ne de omuzlar rahat. Omuzlar basbayagı kulaklarıma yapısmıs:) Vazgecmek yok... bakalm bu calısma nelerı cıkartacak ortaya, gergınlıgımın temelı ne? Neden tepkılıyım bu kadar? Devam...eweeet bı kez gevsedıkten sonra gerısı daha rahat ve akıcı... Çalışmamın sonuna doğru eka pada raja kapotasana( tek ayak kral güvercin duruşu) ile bir meditasyon harıka olur dıye dusundum... Sağ ve sol olmak üzere her iki tarafa da duruşu tamamlarken saatimi kurdum bu kez... her iki tarafa da 7 'şer dakıka ayırarak... Sevgili Iye...