sen hep burda kal melek!

Bir melek geldi kondu omzuma..

Karlı gecelerime sıcacık bir nefes...

Önce korktum, şeytanda bir melekti ve bende onlardan çok vardı..

Bir rüzgar diledim, kendimden başka herşey uçsun,savrulsun diye..

Uzaktan uzaktan baktım, uçup gider yoluna elbet dedim..

Yine de gitmedi, bekledi beni, orda... sıkılmadan, yorulmadan.

Elimi uzattım nihayet, kollarım ağırlaşmış, omuzlarımdan kalbime uzanan bir buz dağı, kaskatı...

Sonra ılık ılık bir his içerden dışarıya taştı, taştı, taştıkça çözüldüm..

Çözüldükçe koyverdim akışa...aşka...

Sen hep burda kal melek!