Yasayan Yoga

Evıme dondum...Bırkac hafta da ınsan evını bu kadar ozler mı yahu? Ustelık de bu kadar dolu dolu gecen gunlere rağmen...Olabılıyor demek kı..soooole sıcacık dusumu alıp, odamda uzanmayı ne kadar da ozlemısım...annemle türk kahvesı içip fallaşmayı hehe... Bu benım Amerıka'ya ılk gidişimdi... Tek kelimeyle bayıldım... Kafamı kaşıyacak vakıt bulamadığım 2 dakka oturamadığım bır yolculuk.... Sonunda yorgunluktan egzama olmuşum yahu:(neyse bu da gecer...değdı doğrusu... Once Newyork'ta Yoga Journal'ın Conference'ına katıldık ...Kım mı ben Hıkmet, annişi, Munevver abla, İpek ve Neslış:) Allahım dunyanın en muthıs hocaları bır mekanda...kımle ıstersen çalışabılıyorsun...secmek oyle zor oldu kı...Sharon ve Davıd'le Jıvamuktı çalışmak...MCM yogı eşliğinde Hınt destanlarını, yoga sutraları Rap_Kırtan duzenlemerıyle dınlemek ve tabı cosup dans etmek...(bu arada kendısı emsalı gorulmemıs bır yakısıklı:)...Rodney Lee ıle twıstlerın ve kök çakranın köklerıne ınmek...Davıd Swens...

1.gün... Heyecanla içeri giriyorum... Karnım ne tok ne aç... Tanımadığım bir sürü yepyeni yüz...İçtenlikle herkes birbirini selamlıyor...Hımmm kendime bir yer bulmalıyım oturmak için...En ön çok mu iddialı olur? En arkada da hocayı duymak zor... ortaların ortası en iyisi galiba:) Hoca içeri girerken kalbim gümbür gümbür az sonra öğreneceklerimin gizemi ve merakıyla yerine sığmıyor adeta... Az sonra birlikte terleyeceğim, birlikte sızlanıp söyleneceğim insanlarla, zorlansam da bazı bazı çok ama çok mutlu hissedeceğim çünkü her defasında kendime bir kez daha yaklaşacağım dakikalar başlıyor..Zamanı unuttuğum...5 saatin 5 dakika gibi geldiği anlar... 2.gün Şimdiden herkes bir aile gibi ...yine içten bir gülümseme ile karşılanıyorsunuz ama bu kez içinde garip bir samimiyet var sanki evvelsi gün 5 saati değil 5 koca yılı birlikte geçirmişsiniz...Ne kadar terli olursa olsun size dokunmasından, ders boyunca kaçamak bakışlarla sizi izlemesinden hiç rahatsız olmadığınız dostlarla çevrilisiniz......

Çocuklara bayılıyorummmm! Onlarla yogayı yaşamak sanırım bana verilmiş en güzel armağanlardan biri:)Beni bu yola teşvik ettikleri ve paylaştıkları güzel bilgiler için çok sevdiğim arkadaşım Beste Dolanay'a ve Neslişime (Neslihan İskit) hep minnettar olacağım... Bundan 4 yıl önce başlayan Starbucks buluşmaları, toplantılar, heyecanlı konuşmalar, şarkılar, Enka dersleri derken bir de baktım çocuklarla yoga hayatımın bir parçası olmuş... Hem de beni çok mutlu eden, enerjimi yükselten, saflaştıran bir parça... Çocuklar ne verirsen onu emmeye hazır bir sünger gibiler bu yüzden de onlarla ders yapmak hem çok keyifli hem de çok büyük bir sorumluluk... Bazen bir duruş öğretmek için gidersiniz kararlısınızdır ama ders öyle bir gelişir ki duruş aklınıza bile gelmez...Uçar gider... Dersin içeriği o anda yenıden şekıllenir..Sevgi dolu bir saatin sonunda çocuklar size öğretir anda kalmayı, anı yaşamayı... Onların anlatacak o kadar çoook şeyi vardır ki hiç bitmez...Ben her dersin başında lotus d...

Şu sıralar çok duyduğum bi cümle var arkadaşlarım arasında...ve hiç mi hiç sevemediğim bi cümle bu... Bi "Beklentısız ol, mutlu ol!" tutturmuşlar gidiyor... Anlamadım ki nasıl bir iş bu? Yeni bir ilişkiye başlıyolar ilk dedikleri... "Bu sefer farklı olsun istiyorum hiç bişi beklemicem", yeni bir işe başlıyorlar ... "Gittiği yere kadar beklemiyorum çok bişi"... Nasıl yahu nasıl? Bi derdimi anlatıyorum "Eh ben sana demedım mı beklentısız ol dıye, ıyı sonuçlanırsa ne ala yok olmazsa sen de üzülmezsin diye"... Arkadaşlar ne oluyor size, bize? Ben beklemek istiyorum banane!! Beklicem! Ben hayal kurmak istiyorum! Banane varsın gerçekleşmesin! Gece yatağıma girdiğimde tatlı tatlı düşüneceğim bir gelecek, kendimi mutlu hissettiğim hayali evim, ordan oraya zıpladığım tatillerim olmazsa ben n'aparım?Ya olmazsa üzülürüm korkusuyla hayat geçer mi yahu? Bastırılmış hayallerle? Siz evrenden istemedikçe, istemeyi bir suç, güvensizlik gibi gördükçe evren siz...

Dün benim doğumgünümdü:))Coook guzel gecti...Bütün gün telefonum hiç durmadı... Meğer ne çok dostum ne çok sevenım varmış...İyi ki doğmuşum dedim gerçekten de... Güzel bir bahar gününde çok güzel dileklerle girdim yeni yaşıma:) Bu yıl çok güzel şeyler bekliyorum hayattan, her anlamda!! Eh madem dogumgünüm ben de kendime bir hediye yapıym dedim ve doooğru Danny'ye gittim:)Kendime bu yıl bir dövme hediye ettim kısaca (: "om manı padme hum" yazan bi dövme.. Danny'nın elı gercekten de çok hafıf ve hızlı bu konuda ona müteşekkırım ancak sectiğim yerin hassaslığından olsa gerek bu sefer ki pek acıdı..Tabı gıkımı cıkarmadım, sonuçta kendi seçimim üstelik de süsüm için:) Aslında ben yıllaar önce yazdıracaktım bu mantrayı çok çok severım kendısını ama son anda vazgecıp yerıne bır lotus çiçeği yaptırmıştım o zaman...Sebebı de kendımı hazır hıssetmeyişimdi.. Om mani padme hum çok güçlü bir mantradır ve onu taşımak da biraz cesaret ister bence...Yaşadığın her şeyde dengede kalman...

"Yüreğimdeki mühür kalbim kırılmadan çözülebilir mi?" HALİL CİBRAN

Bazen ders aralarımda, ben yogacı kurye şeklinde ordan oraya dolanırken birkaç saatlik boşluklarım oluyor... Bu boşluklarda en büyük keyfim en yakın D&R'a uğrayıp kitap bakmak oluyor genelde:)Yıne böyle bir günde kalabalık raflarda, OSHO'nun "Stresli insanlar için günlük yaşama uygun meditasyonlar" adlı kitabı takıldı gözüme ve hemen aldım(ewet adı bayagı bı uzun hehe). Ve tabii bir nefeste bitirdiğim bu kitaptaki meditasyonlardan birini denemeye karar verdim... Konu "doğru" sözlü olmakla ilgiliydi. Bir hafta boyunca hiç yalan söylemek yok yanii.. Aman canım ne var sanki ben yalancı biri diilim ki diyor insan ilk başta fakat iş uygulamaya gelince gördüm ki hiçte o kadar kolay diilmiş bu doğru sözlü olmak işi:( Meğer ne kadar gereksiz "küçük" dediğimiz yalanlarla geçiyormuş günler... Bahaneler, geçiştirmeler, kendini haklı çıkarmalar derken..kısaca o küçük küçük yalanlar üstüste toplanınca ben büyük bir yalancı oluverdım birden:( Gerçekten kendi...