Hamile kalmadan önce çekilmiş bu videoyu buldum az önce..Eski Yoga Pacific'te...hem biraz duygulandım hem de olsun dedim yeni şeyler bekliyor beni hatta biri karnımda bile:)annesi suryanamaskarda iken başladı kıpır kıpır içerde dönmeye:)Şimdiden adını biliyor sanırım eh günde 100 kere Surya Surya diye seslenen bir anne olunca başında...
İçim ısındı..İstedim sizle de paylaşmak bu sıcaklığı....
Ben mi insanları anlamıyorum?İnsanlar mı yogayı anlamıyor? Ben yogayla tanıştığımda ki 20 yaşındaydım aman da bir gidip ter atayım, sporumu da yapmış olurum diye düşünmedim hiç...Her ders, her bir asana kutsaldı..Soyutlandığım başka bir diyara geçtiğim, geri döndüğümde ise yenilendiğim anlardı... Bilmiyorum bir ruhu vardı, ruhuma can katan bir esintisi...Şimdilerde herkes yogacı maşallah!Hayır en doğrusunu ben bilirim havalarında değilim.Yoga öyle derindir ki herkesin bir alacağı, bulacağı vardır içinde biliyorum...Yine de hayal kırıklığı...Bir sürü telefon ve insan profiliyle karşılaşıyorum...İstedikleri spor yapmak ama onların...Mümkünse çokça terlesinler.Hıh tamam zayıflıyoruz desinler..Mümkünse ertesi gün heryerleri ağrısın...Ağrısın ki ne hammışım ama şimdi kaslarım o taptığım kaslarım çalıştı desinler... Hata nerede? Yogayı bu kadar popüler ve merak edilesi bir medya oyununa çeviren ne? Üzülüyorum...Gerçekten üzücü...Her yıl eğitim için Shiva'nın yanına Amerika'ya gidiyor...
1.gün... Heyecanla içeri giriyorum... Karnım ne tok ne aç... Tanımadığım bir sürü yepyeni yüz...İçtenlikle herkes birbirini selamlıyor...Hımmm kendime bir yer bulmalıyım oturmak için...En ön çok mu iddialı olur? En arkada da hocayı duymak zor... ortaların ortası en iyisi galiba:) Hoca içeri girerken kalbim gümbür gümbür az sonra öğreneceklerimin gizemi ve merakıyla yerine sığmıyor adeta... Az sonra birlikte terleyeceğim, birlikte sızlanıp söyleneceğim insanlarla, zorlansam da bazı bazı çok ama çok mutlu hissedeceğim çünkü her defasında kendime bir kez daha yaklaşacağım dakikalar başlıyor..Zamanı unuttuğum...5 saatin 5 dakika gibi geldiği anlar... 2.gün Şimdiden herkes bir aile gibi ...yine içten bir gülümseme ile karşılanıyorsunuz ama bu kez içinde garip bir samimiyet var sanki evvelsi gün 5 saati değil 5 koca yılı birlikte geçirmişsiniz...Ne kadar terli olursa olsun size dokunmasından, ders boyunca kaçamak bakışlarla sizi izlemesinden hiç rahatsız olmadığınız dostlarla çevrilisiniz......
Yakın etrafımdakiler bazen diyor ki neden hala eğitim alıyorsun nedir bu hal? Nasıl anlatayım ki onlara gezegenlerimden mi başlayayım? Astroloji ve özellikle natal harita bence insanın kendini tanıması için ve birçok neden böyleyim sorusunun cevabına ışık olması için elzem. İyi bir astrolog rastgeldim mi asla kaçırmam. Hindistan’a yolun düşerse hele mutlaka iyi bir jyotish okuma yaptırmalı insan:) Detaylara girmesek bile zaten burcum koç, yükselenim akrep, pluto yerleşimlerim vs sürekli bilinmeyeni, gizemi, ölüm-doğum döngüsünü araştırma, yıkılıp yeniden inşa veriyor bana. Yani anlatması zor ama bir sürü şey yıkılıyor ben de üstüne inşa olmak yerine. Daha şurda yeni yerine oturttum anne olma ve özgürlük dengemi.. Gitmeliyim hep gitmeliyim ve bu özgürlük eğitmen seçtiğim kişilerle de aramda bir denge içinde olmalı. Birtek kişiye bağlanmak özgürlük için girdiğimiz bir yolda bize ancak yeni bir pranga takmaz mı? Yeni kucaklaşmalar hep olmalı. Fanatiklik iyi birşey değil kanımca ilerlemem...
Yorumlar